O nas
Naturalne substancje lecznicze, w większości pochodzenia roślinnego, przez wieki były głównym źródłem leków w medycynie naturalnej i tradycyjnej. Pierwsze znane źródło pisane uwzględniające medyczne zastosowanie roślin datowane jest na 2600 r. p.n.e., pochodzi z Mezopotamii i zawiera opis ponad 1000 leków pochodzenia roślinnego. Początek naukowego podejścia do substancji leczniczych, uwzględniającego szczegółowe badania nad ich właściwościami chemicznymi i mechanizmem działania, datuje się na początek XIX w., kiedy niemiecki aptekarz Friederich Sertürner opublikował pracę dotyczącą izolacji, krystalizacji i właściwości farmakologicznych otrzymanej z opium morfiny. Odkrycie to zapoczątkowało badania nad składnikami aktywnymi innych roślin leczniczych i przyczyniło się do opisania, jeszcze w XIX w., wielu bioaktywnych substancji, przede wszystkim z grupy alkaloidów, m.in. kofeiny, nikotyny, kodeiny, atropiny i kokainy. Obecnie mniej więcej połowa wyrobów farmaceutycznych wciąż otrzymywana jest z substratów pochodzenia naturalnego. Wartość roczna światowego rynku medycznych produktów naturalnych, głównie pochodzenia roślinnego, szacowana jest na ponad 80 mld USD i stale rośnie. W ostatnich latach Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) coraz więcej uwagi poświęca naturalnym produktom medycznym pochodzenia roślinnego. Metabolity wtórne generowane przez rośliny i mikroorganizmy charakteryzują się ogromną różnorodnością, która znacznie przewyższa swym bogactwem zbiory laboratoriów farmaceutycznych. Przy jednoczesnym stosunkowo niewielkim koszcie pozyskania, związki pochodzenia roślinnego są rozważane jako bardziej przyjazna środowisku naturalnemu, tańsza i przez to potencjalnie łatwiej dostępna alternatywa dla droższych leków syntetycznych. Jednym z gatunków roślin od wieków znajdujących zastosowanie w medycynie i także obecnie wykorzystywanym do produkcji preparatów stosowanych przede wszystkim w przewlekłej niewydolności żylnej jest kasztanowiec zwyczajny (Aesculus hippocastanum L.). Produkty zawierające escynę, główny skład wyciągu z nasion kasztanowca, są jednymi z najlepiej sprzedających się leków pochodzenia roślinnego. Escyna jest zarejestrowana jako lek śródbłonkowy i tylko takie jej zastosowanie jest dozwolone w praktyce klinicznej, ze względu na przeciwzapalne i antyoksydacyjne właściwości escyny prowadzone są jednak eksperymentalne badania nad jej potencjalnym zastosowaniem także we wskazaniach innych, niż tylko bezpośrednio związanych z układem krwionośnym. Głównym obszarem naszej działalności są przed wszystkim badania dotyczące wykorzystania escyny jako środka wspierającego proces utraty masy ciała. Wyniki licznych badań sugerują, że escyna jako związek o działaniu wielokierunkowym, między innymi wpływającym na trawienie oraz wchłanianie lipidów i węglowodanów, a także hamujący łaknienie może wspomóc realizację zaleceń dietetycznych i ułatwiać redukcję masy ciała. W przypadku pytań zachęcamy do kontaktu bezpośredniego lub pozostawienia wiadomości e-mail.